Sensizliğin verdiği huzursuz günün içinde;
güz yapraklarıyla
sohbet eden bir koş konuyor yalnızlığıma
Tatsız bir yemekten
sonra tatsız bir çay ve tatsız çok tatsız bir uykuya hazırlanıyorum
Seni düşünüyorum,
kafamın içinde her şey seninle anlam kazanmış örneğin kalem de
sensin portakal da
hatta yaşam sensin bence
Evimin her köşesin de
sen varsın, pencerem sen oluyorsun ve senden bakıyorum
gökyüzüne, şiir
defterim sana dönüşüyor ve her başlığa sen geçiyorsun.
Yarım kalan cümleleri
seninle tamamlardım
Şimdi tüm cümleler
yarım kaldı...
Parmaklarım
parmaklarını arıyor, kalemi tutmak istemiyor
Yalnız ve soğuk
hissediyorum sensizliği
Bu şiiri yarım bırakıyorum, sensizliğin her şeyi yarım bıraktığı gibi
0 Yorumlar